ความหมายของคำพังเพย และ สุภาษิต

คำพังเพย  เป็นการกล่าวเปรียบเทียบ(อุปมา) ต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  มีที่มาจากคำกล่าวต่อๆกันมาช้านาน จากเหตุการณ์ในวิถีชีวิตของคนรุ่นก่อนๆซึ่งมีความหมายแฝง มีลักษณะคล้ายภาษิต เพื่อเป็นข้อคิดหรือแสดงความคิดเห็นทั่วๆไป หรืออาจเป็นการกล่าวเปรียบเปรยอะไรบางอย่างโดยมิได้มุ่งเน้นการสอนใจ หรืออาจเป็นการกล่าวกระทบเสียดสีก็ได้ 

ตัวอย่างคำพังเพย

วัวหายล้อมคอก
หมายถึง เมื่อเกิดความเสียหายแล้ว จึงคิดหาทางป้องกัน

ตีงูให้กากิน
หมายถึง  ลงทุนทำในสิ่งที่ไม่เป็นคุณแก่ตนเอง และอาจได้รับโทษด้วย

ภาษิต หรือ ภาษิต  หมายถึง ถ้อยคำที่กล่าวแนะนำ  สั่งสอน เตือนสติ ด้วยหลักความจริง ส่วนมากเป็นคำคล้องจอง  มีการสืบทอดมาแต่โบราณและแต่ละชุมชน กระทั่งแต่ละเหล่าอาชีพก็มีสำนวนของใครของมันคล้ายกันบ้าง แตกต่างกันไปบ้าง ทั้งนี้เพราะที่มาไม่เหมือนกันแต่โดยความหมายมักเทียบเคียงกันได้ แม้แต่ภาษาต่างวัฒนธรรมก็ยังมีส่วนคล้ายกันในทางอุปมา 

เก็บเบี้ยใต้ถุนร้าน
หมายถึง เก็บเล็กผสมน้อย เก็บส่วนเล็กส่วนน้อยจะเป็นรูปร่างเป็นกอบเป็นกำ

ไก่ได้พลอย
หมายถึง ได้สิ่งที่มีค่าแต่ไม่รู้คุณค่า จึงไม่เกิดประโยชน์แต่อย่างใด